dinsdag 7 februari 2012

papierafgraving, bonusronde

Ik had vandaag eigenlijk een rondje keuken op de planning: eigenlijk de enige ruimte in dit huis die het laatste jaar enigszins is bijgehouden en waar ik een echt, ouderwets "laatjesklusje" wilde doen.
Maar toen ik ronddrentelde terwijl ik op de koffie stond te wachten, viel mijn oog ineens op een plastic tasje dat naast het dressoir in de eetkamer stond en ineens ging me een, nogal onheilspellend, lampje op.
Daar zat een hele stapel papier in wat ik nog voor de kerst in een crisis opruimactie (want bezoek was onderweg!) "even" had opgeruimd om er "later" na te kijken....
Ik hoef niet uit te leggen dat ook bij mij uit het oog uit het hart betekent ;)

Van schrik geen foto's gemaakt maar wel het plan aangepast omdat ik gisteren zo blij werd van al die papieren die wegkonden, dat ik toch deze stapel onder handen neem, in plaats van dat tasje weer ergens voor later weg te zetten.
NU.

En dat is maar goed ook: er zitten nog allerlei rekeningen en andere papieren die aandacht behoeven in :( Ik heb net alles open gemaakt, en weer op jaar gesorteerd. Alles van 2011 waar niets meer mee hoeft, heb ik gelijk in mijn nieuwe mappen opgeborgen.
Ook nog een keer over de indeling nagedacht en ik heb nu besloten om alleen een paar hoofdcategorieën aan te houden: financieel / verzekeringen / huis / werk / overig. En tot nu toe kan ik alles prima onder die groepen kwijt. In mijn  "belangrijk tijdloos" map wil ik nog 1 categorie toevoegen voor de vorige belastingaangiften want die kwam ik ook tegen en mogen niet weg. Of misschien kan ik die wel onder "financieel" kwijt.... nog even over nadenken.
Een hele verbetering ten opzichte van mijn oude (non)systeem waarin zelfs de categorieën weer categorieën hadden!!

De echte rommel kan weg en dat levert weer een bak vol snippers op voor de papiercontainer.
En natúúrlijk krijg ik daar een beetje hulp bij :)
 




Bestaat er eigenlijk een soort "mail me niet" register zoals je ook het "bel me niet" register hebt?
Aan het eind van het jaar wordt mijn brievenbus altijd overvol gepropt met allemaal bedelbrieven voor goede doelen; het één nog beter dan het ander en hoezeer ik alle kindjes in India een opleiding, de kindjes in Afrika een ziektevrij leven en de mensen in ons eigen landje een kanker/trombose/hartziekten vrij bestaan gun; ik ben niet bij machte om al die doelen te steunen.
Liever heb dat zij dat geld wat ze besteden om mij (en met mij ongetwijfeld vele andere niet-donateurs) deze informatie te sturen in hun eigen goede doelen steken.
Scheelt hen geld, spaart het milieu en scheelt mij de moeite (en de ergenis) van het versnipperen want omdat overal je naam opgedrukt staat, wil ik dat niet zomaar in de papierbak kieperen.

Nu zit ik met een stukje chocolade uit mijn kerstpakket en een beker koffie weer even moed en energie op te doen om aan de ECHTE klus van deze klus te beginnen.
Het uitzoeken welke rekeningen wel/niet betaald zijn, welke formulieren nog ingevuld moeten worden etc.

Stiekem schaam ik me een beetje dat ik dit allemaal zo heb laten oplopen maar tegelijkertijd weet ik dat het nu eenmaal zo is. Ik heb vorig jaar een heel moeilijk jaar gehad en achteraf gezien ging het lang niet zo goed met mij als ik de buitenwereld wilde laten geloven. Daarnaast ben ik errug slecht in hulp vragen want "ik ben sterk, ik red het zelf wel" en dat doe ik ook wel maar de prijs die ik daarvoor betaal is hoog. (En een vriendin met wie ik een paar weken geleden hierover sprak, vertelde dat het de mensen in mijn directe omgeving heus wel was opgevallen... dus ik ben niet zo'n goede actrice als ik dacht :P)

Ik functioneerde maar net, handelde alleen de meest urgente dingen af en alles wat "extra" was, lukte me domweg niet. En dat is te zien. In alles.
Maar het goede nieuws is dat het nu wel beter gaat, ik heb weer oog voor andere dingen, dus ook voor de situatie om me heen en ik merk dat de onafheid van alles de energie die ik net weer een beetje opbouw direct weer uit me zuigt.
Hoewel ik eind vorig jaar al begonnen ben met het één en ander, heb ik 2012 benoemd als mijn jaar om schoon schip te maken en deze klusjes-per-dag hoewel ik daar nu mijn eigen invulling aan geef, zijn een goede manier om daar structuur aan te geven, om ook te kunnen stoppen wanneer iets klaar is in plaats van als een gek maar door te buffelen.
En de blogjes die ik hier lees, leveren zoveel motivatie op! Met name van de mensen die al een tijdje bezig zijn want als het jullie lukt om in hele kleine stapjes zover te komen als ik nu op jullie foto's zie, waarom zou het mij dan niet lukken?

Maar eerst deze financiële berg nemen; ik ben er zo zeker van dat het straks een rust zal geven in mijn hoofd wanneer ik ZEKER weet dat ik bij ben, dat ik weet wat er gebeurd is en dat ik een realistisch budget kan opstellen.
En ondertussen ben ik erg dankbaar dat ik het in al die tijd weliswaar uit te hand heb laten lopen maar het gelukkig niet zo erg geworden is dat ik in hele grote problemen ben gekomen.
Misschien zit er aan dat mezelf afzonderen toch een heel klein positief puntje: ik ga alleen maar naar de winkels wanneer ik echt niets meer te eten heb en dus heb ik gelukkig weinig uitgegeven ;)


Goed, het lucht toch wel op om het gewoon zo "hardop" voor mezelf (en voor mijn eventuele lezers) uitgesproken te hebben. En nu weten jullie ook gelijk wat voor mij de trigger is geweest om hiermee te beginnen :)
Nu ga ik nog 1 kopje thee zetten (uitstelgedrag, ik weet het) en daarna weer verder met de laatste loodjes.

6 opmerkingen:

  1. Erg he, die tasjes. Ik kom er ook af en toe nog één tegen. Maar jij bent er weer een kwijt!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben bang dat ik nog een hele rits van zulke tasjes tegen ga komen :( Maar ik weet nu hoe ik ermee om moet gaan!
      Even diep ademhalen en dan niet stiekem terugstoppen waar ik hem gevonden heb maar eens en voor altijd een beslissing nemen over wat er in dat tasje zit.... tasje voor tasje moet ik ooit toch aan het eind van die tunnel komen :)

      Verwijderen
  2. Goed, dat je dat tasje gelijk hebt opgepakt en weggewerkt.
    Er bestaat trouwens naast het bel me niet register ook een mail me niet register. Het werkt overigens maar matig. En als je je vaak voor acties en zo aanmeld dan gebruiken die je mailadres weer wel, meestal moest je daar bij het aanmelden voor een actie toestemming voor geven. Maar het scheelt allicht iets....ff googlen op mail me niet en je gaat het zeker vinden!

    Groetjes,
    Marièlle

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Marièlle,
      Dank je voor die tip! Ik ga straks gelijk even googlen... en weet je toevallig of zoiets ook bestaat voor gewone, papieren brievenbuspost?
      Ik neem aan, aan de adressering te zien, dat ze de adressen uit het telefoonboek halen maar van mij mogen ze ook die post achterwege laten.

      Verwijderen
  3. Je hoeft je er echt niet voor te schamen, hoor! Ik heb ook van dat soort tasjes en stapeltjes, en bovendien doen we natuurlijk niet voor niks mee aan dit project. Ik vind het juist heerlijk om bij anderen te zien dat ik niet de enige ben.
    Ik ben inmiddels aardig ver met het opruimen van mijn kasten, maar mijn papieren stapels schuif ik nog steeds voor me uit.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank voor dat hart onder de riem. Ik heb inderdaad bij jou al motivatie opgedaan bij al je mandje-voor-mandje en deurtje-voor-deurtje projectjes. En ook direct het idee opgedaan dat ik ook mandjes nodig heb!

      De eerste papieren lagen me gewoon in de weg op de stuud; ik wil eigenlijk de studie die ik via de Open Universiteit heb opgevraagd (net voor Ex en ik uit elkaar gingen) alsnog oppakken maar dan is het handig dat ik een bureau tot mijn beschikking heb :)

      Verwijderen